ия η ηλεκτροχημεία

См. также в других словарях:

• ηλεκτροχημεία — Το τμήμα της χημείας (ή ακριβέστερα της φυσικοχημείας) που αφορά τη χημική και ηλεκτρική συμπεριφορά των ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων (βλ. λ. ηλεκτρόλυση). Πιο γενικά, στον όρο η. συμπεριλαμβάνονται όλες οι αντιδράσεις μεταξύ χημικής και ηλεκτρικής… …   Dictionary of Greek

• ηλεκτροχημεία — η κλάδος των φυσικών επιστημών που μελετά τις αντιδράσεις που προκαλούνται από το ηλεκτρικό ρεύμα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ηλεκτροχημικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ηλεκτροχημεία 2. το αρσ. και θηλ. ως ουσ. ο, η ηλεκτροχημικός ο επιστήμονας που ασχολείται με την ηλεκτροχημεία. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. electrochemical < electro (πρβλ. ηλεκτρο *) +… …   Dictionary of Greek

• ηλεκτροχημικός,-ή, -ό — 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ηλεκτροχημεία. 2. το αρσ. ως ουσ., ηλεκτροχημικός επιστήμονας ειδικός στην ηλεκτροχημεία …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ηλεκτρ(ο)- — α συνθετικό λέξεων το οποίο δηλώνει ότι το β συνθετικό γίνεται, προέρχεται, κινείται με ηλεκτρισμό ή αναφέρεται σ αυτόν (π.χ. ηλεκτρομηχανή, ηλεκτραγωγός, ηλεκτροχημεία κ.λπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Α συνθετικό λέξεων, που ανάγονται κανονικώς σε ξένες… …   Dictionary of Greek

• ηλεκτροτεχνία — Επιστήμη που μελετά, σχεδιάζει και πραγματοποιεί τις εφαρμογές του ηλεκτρισμού. Τον 19ο αι. η παραγωγή, η συσσώρευση και η χρησιμοποίηση του ηλεκτρισμού, χάρη στις εργασίες διάσημων επιστημόνων, γινόταν με κριτήρια όλο και περισσότερο βιομηχανικά …   Dictionary of Greek

• ηλεκτρόδιο — Αγώγιμο σώμα μέσα από το οποίο ηλεκτρικό ρεύμα εισέρχεται ή απομακρύνεται από ένα αγώγιμο μέσο, όπως διάλυμα ηλεκτρολυτών, μία τηγμένη μάζα, αέριο ή ακόμη και το κενό. Στα διαλύματα ηλεκτρολυτών και στα τηγμένα μέταλλα ως η. χαρακτηρίζεται ένας… …   Dictionary of Greek

• μεταφορά — Η πράξη του μεταφέρω. Η φράση εις μεταφοράν που χρησιμοποιείται στη λογιστική, αναφέρεται στο άθροισμα των ποσών μιας σελίδας που μεταγράφεται στην αρχή της επόμενης, με την παρατήρηση εκ μεταφοράς. Μ. εξάλλου ονομάζεται στη μουσική η αλλαγή… …   Dictionary of Greek

• πόλωση — Φαινόμενο χαρακτηριστικό των εγκάρσιων κυμάτων –ιδιαίτερα των φωτεινών– που συνίσταται στην ταλάντωση των κυμάτων κατά ένα ορισμένο επίπεδο, το οποίο περιέχει τη διεύθυνση διάδοσης· το κάθετο επίπεδο προς εκείνο στο οποίο γίνεται η ταλάντωση… …   Dictionary of Greek

• φαραντέυ — το, Ν άκλ. μετρολ. φυσ. μονάδα ποσότητας ηλεκτρικού φορτίου, που χρησιμοποιείται στην ηλεκτροχημεία και η οποία ορίζεται ως η ποσότητα ηλεκτρισμού που απαιτείται για την απόθεση ενός γραμμοϊσοδυνάμου οποιουδήποτε ιόντος από ένα ηλεκτρολυτικό… …   Dictionary of Greek

• χημεία — Η επιστήμη που μελετά τη σύσταση των ουσιών, τις αντιδράσεις τους και την παρασκευή τους. Παρότι ο ορισμός αυτός είναι ελλιπής ως προς τους σκοπούς της χ. είναι αρκετά πρόσφατος και απαιτήθηκαν αιώνες για να συμπληρωθεί. Η πολυπλοκότητα των… …   Dictionary of Greek